Εφόσον δεν υπάρχουν σοβαρές μετεγχειρητικές επιπλοκές η νοσηλεία διαρκεί μία εβδομάδα περίπου. Οπωσδήποτε υπάρχουν παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη πριν αποφασιστεί το εξιτήριο από τη κλινική. Οι σημαντικότεροι παράγοντες είναι ο τύπος της χειρουργικής επέμβασης, η υποκείμενη νόσος και τα συνοδά νοσήματα. Όλα τα παραπάνω διαφέρουν σημαντικά από ασθενή σε ασθενή οπότε η νοσηλεία μπορεί να φτάσει και τις 15 ημέρες χωρίς να υπάρχει καμία ιδιαίτερη επιπλοκή.

Γενικά δεν υπάρχουν κάποιες τροφές οι οποίες πρέπει να αποφεύγονται, εκτός από το αλκοόλ. Στην άμεση μετεγχειρητική περίοδο και για δύο μήνες περίπου το συκώτι αναγεννάται και άρα υπάρχει αυξημένη ανάγκη για ενέργεια και κυρίως για πρωτεΐνες. Γι’ αυτό συστήνεται μια ισορροπημένη διατροφή πλούσια σε πρωτεΐνες. Οι ασθενείς λαμβάνουν σαφείς οδηγίες και διαιτολόγικο πλάνο από τον χειρουργό τους. 

Το ήπαρ έχει τη μεγαλύτερη αναγεννητική ικανότητα και δυνατότητα αυτοεπιδιόρθωσης από όλα τα όργανά μας. Οι ικανότητες αυτές ήταν ήδη γνωστές από τα αρχαία χρόνια όπως φαίνεται και από το μύθο του Προμηθέα. Οι δυνατότητες αυτές επιτρέπουν στο ήπαρ να ελέγχει και να επιδιορθώνει τις βλάβες που προκαλούνται πχ από τις τοξικές ουσίες που περνούν από αυτό. Η αναγέννηση του ήπατος μετά από μια χειρουργική επέμβαση σε αυτό, ολοκληρώνεται με υπερτροφία του τμήματος που έχει απομείνει μέσα σε 2 μήνες περίπου.

Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη νάρκωση όπως και τα περισσότερα φάρμακα μεταβολίζονται στο ήπαρ. Παρόλα αυτά πριν αποφασιστεί μια χειρουργική επέμβαση έχουν γίνει κατάλληλες εξετάσεις ώστε να αξιολογηθεί η λειτουργικότητα του ήπατος και η δυνατότητα για επέμβαση και φυσικά για τη χορήγηση των απαραίτητων αναισθησιολογικών και λοιπών φαρμακευτικών σκευασμάτων.

Τα αιμοπετάλια είναι απαραίτητα για την σωστή πήξη του αίματος και άρα τον έλεγχο της αιμορραγίας. Σε χρόνιες ηπατικές νόσους μπορεί ο αριθμός των αιμοπεταλίων να είναι μειωμένος. Σε αυτές τις περιπτώσεις η πιθανότητα αιμορραγίας είναι αυξημένη.

Εάν η χειρουργική επέμβαση στο ήπαρ δεν συνδυαστεί και με επέμβαση στο γαστρεντερικό σωλήνα, τότε η σίτιση μπορεί να ξεκινήσει από την πρώτη κιόλας ημέρα. Αρχικά η σίτιση γίνεται με υγρά (νερό, τσάι) και εμπλουτίζεται προοδευτικά.

H επούλωση του χειρουργικού τραύματος στην κοιλιακή χώρα χρειάζεται περίπου 15 ημέρες οπότε και κόβονται συνήθως τα ράμματα. Παρόλα αυτά, το κοιλιακό τοίχωμα κάτω από το δέρμα χρειάζεται πολύ περισσότερο χρόνο για να επουλωθεί, περίπου 30-40 ημέρες. Για όλο αυτό το χρονικό διάστημα συστήνεται η αποφυγή οποιασδήποτε βαριάς σωματικής άσκησης, ώστε να αποφευχθεί η πιθανότητα εμφάνισης μετεγχειρητικής κοιλιοκήλης. Η ελαφριά άσκηση όπως περπάτημα, αργό ποδήλατο κλπ επιτρέπεται όταν ο ασθενής αισθανθεί και πάλι δυνατός δηλαδή μετά από περίπου 15 ημέρες από την επέμβαση.

Η αιθυλική αλκοόλη (αλκοόλ) που βρίσκεται στα αλκοολούχα ποτά όπως μπύρα, κρασί, λικέρ κ.α. είναι ουσιαστικά ένα δηλητήριο για το ήπαρ. Η περιεκτικότητα σε αλκοόλ διαφέρει από ποτό σε ποτό. Όσο μεγαλύτερη η κατανάλωση και “βαρύτερο” το ποτό, τόσο μεγαλύτερη και η πιθανότητα να προκληθεί βλάβη στο συκώτι. Για ένα φυσιολογικό και υγειές συκώτι η μικρή κατανάλωση αλκοόλ δεν προκαλεί ιδιαίτερο πρόβλημα. Σ ’ένα ήπαρ όμως που έχει ήδη βλάβη και κυρίως μετά από μια χειρουργική επέμβαση στο συκώτι, η κατανάλωση αλκοολούχων ποτών ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ! Η αναγέννηση του ήπατος ολοκληρώνεται συνήθως μετά από δύο μήνες από την επέμβαση. Έπειτα από αυτή την περίοδο και εφόσον το συκώτι δεν έχει άλλη μόνιμη βλάβη όπως π.χ. ηπατική κίρρωση ή χρόνια ιογενή ηπατίτιδα, και δεν υπάρχουν άλλες ειδικές αντενδείξεις, μπορεί ο ασθενής να καταναλώνει ενίοτε μικρές ποσότητες αλκοόλ. Παρόλα αυτά, συστήνεται η αποφυγή κατανάλωσης αλκοολούχων ποτών για τουλάχιστον 6 μήνες μετά τη χειρουργική επέμβαση.

"Συτημα χειρουργικής ήπατος PROMETHEiA"
Το έντυπο είναι με μορφή τρίπτυχου

Παχυσαρκία και καρκίνος ήπατος