Το αιμαγγείωμα του ήπατος είναι ένας καλοήθης όγκος που αναπτύσσεται στο συκώτι. Αποτελείται από ένα πολύπλοκο δίκτυο σαν “κουβάρι” από αιμοφόρα αγγεία. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα αιμαγγειώματα ανακαλύπτονται τυχαία κατά τη διάρκεια κυρίως υπερηχογραφημάτων στην άνω κοιλιά που πραγματοποιούνται για άλλους λόγους. Με τα σημερινά επιστημονικά δεδομένα τα αιμαγγειώματα δεν συσχετίζονται με καρκίνο στο συκώτι ούτε μπορούν να μετατραπούν σε κακοήθεια.
Δεν είναι σαφές έως σήμερα τι προκαλεί την ανάπτυξη αιμαγγειωμάτων στο συκώτι. Πιστεύεται ότι είναι συγγενείς ανωμαλίες, δηλαδή υπάρχουν από τη στιγμή που γεννιέται κάποιος.
Το αιμαγγείωμα συνήθως εμφανίζεται σαν μονήρης όγκος (μόνο ένας) από ανώμαλη συλλογή αιμοφόρων αγγείων και έχει συνήθως μέγεθος μικρότερο από 4εκ. Σπανίως είναι μεγαλύτερα ή πολλαπλά. Πολύ μεγάλα αιμαγγειώματα εμφανίζονται σε παιδιά αλλά γενικά είναι σπάνια.
Στα περισσότερα άτομα ένα αιμαγγείωμα δεν θα μεγαλώσει ποτέ και δεν θα παρουσιάσει ποτέ συμπτώματα. Όμως υπάρχουν και περιπτώσεις που τα αιμαγγειώματα μεγαλώνουν αρκετά και προκαλούν επιπλοκές οπότε και χρειάζεται αντιμετώπιση.
Ένα αιμαγγείωμα στο ήπαρ μπορεί να διαγνωστεί σε οποιαδήποτε ηλικία όμως διαγιγνώσκεται συχνότερα σε άτομα ηλικίας 30-50 ετών. Οι γυναίκες έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να διαγνωστούν με αιμαγγείωμα στο συκώτι. Γυναίκες που είχαν εγκυμοσύνη κάποια στιγμή στη ζωή τους έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να διαγνωστούν με αιμαγγείωμα ήπατος. Το ίδιο συμβαίνει και για αυτές που έλαβαν θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης μετά την εμμηνόπαυση. Πιθανά η χρήση αντισυλληπτικών να αποτελεί παράγοντα κινδύνου αλλά αυτό δεν έχει επιβεβαιωθεί απόλυτα.
Τις περισσότερες φορές τα αιμαγγειώματα του ήπατος δεν προκαλούν κανένα σύμπτωμα. Όμως μπορεί να δώσουν συμπτώματα κυρίως λόγο μεγέθους ή θέσης. Αυτά είναι πόνος στο άνω δεξί μέρος της κοιλιακής χώρας, αίσθημα βάρους μετά το γεύμα, ναυτία ή εμετό. Τα παραπάνω συμπτώματα δεν είναι ειδικά και μπορεί να οφείλονται σε άλλες, διαφορετικές παθήσεις ακόμα και εάν υπάρχει κάποιο ηπατικό αιμαγγείωμα.
Η διάγνωση γίνεται συνήθως με Υπερηχογράφημα ήπατος αλλά αν χρειαστεί μπορεί να υποβληθεί κάποιος και σε έλεγχο με Μαγνητική (MRI) ή Αξονική (CT) τομογραφία άνω κοιλιάς.
Τα μικρά αιμαγγειώματα που δεν προκαλούν συμπτώματα δεν χρήζουν καμίας θεραπείας. Αν το αιμαγγείωμα είναι σχετικά μεγάλο σε μέγεθος, μπορεί να σας ζητηθεί να υποβάλλεστε περιοδικά σε κάποια απεικονιστική εξέταση για να αξιολογηθεί μια πιθανή αύξηση στο μέγεθος του.
Στις περιπτώσεις που προκαλούνται συμπτώματα ή υπάρχει αμφιβολία στη διάγνωση λόγο αύξησης μεγέθους θα πρέπει να συζητηθούν οι επιλογές αντιμετώπισης.
Ο τρόπος αντιμετώπισης εξαρτάται από το μέγεθος, τη θέση, το εάν είναι πολλαπλά αλλά και από παράγοντες όπως η ηλικία και η γενική κατάσταση της υγείας του ασθενούς.
Η χειρουργική επέμβαση είναι η θεραπεία εκλογής. Η αφαίρεση του αιμαγγειώματος μπορεί να γίνει με εκτομή μόνο του αιμαγγειώματος ή με αφαίρεση τμήματος του ήπατος που εμπεριέχει το αιμαγγείωμα. Στην κλινική αντιμετωπίζονται οι χειρουργικές παθήσεις του ήπατος με τεχνικές κλασσικές, λαπαροσκοπικές, υβριδικές, ελάχιστα επεμβατικές και κυρίως με τη χρήση του εξειδικευμένου συστήματος PROMETHEiA™.
Άλλες θεραπευτικές επιλογές είναι ο εμβολισμός των αγγείων που τροφοδοτούν το αιμαγγείωμα, ή πάρα πολύ σπάνια η ακτινοβόλησή του.
PROMETHEiA™ System
Σύγχρονο εξειδικευμένο σύστημα προεγχειρητικού σχεδιασμού και διεγχειρητικής καθοδήγησης για επεμβάσεις στο ήπαρ και άλλα ενδοκοιλιακά όργανα.
(Βραβευμένο απο τη Ελληνική Χειρουργική Εταιρία)
"Συτημα χειρουργικής ήπατος PROMETHEiA"
Το έντυπο είναι με μορφή τρίπτυχου
